Katledilen Aşkımız

Ben İstanbul’da köklü bir liseye gidiyordum.
Ailem Mersin’de oturuyordu.Mersinden bir arkadaşımla aynı liseyi kazanmıştık.Ailemiz bize küçük bir ev tutmuştu.Aynı apartmandada akrabamız vardı.Oda bize yemek getiriyor,çamaşırlarımızı alıyordu.
Lise 1 bitti Mersin’e geldik.Tekrar okullar açıldı….

Lise 2.sınıftaydım.Sözel şubelerde arkadaşlarımız vardı onların yanına giderdik.Sınıfta bi kız gördüm yeni gelmişti heralde.Daha önce hiç görmemiştim.İlk görüşte aşk bu olsa gerek tutulmuştum ona.Aylarca uzaktan seyrettim.Bi iki kere göz göze geldik gülümsedi bana o an içim içime sığmıyordu.onu bana gülümserken görmek beni çok mutlu etmişti.her gün aynı minibüse biniyor fakat o önce iniyordu.aradan 3 ay geçti zamanla minibüste muhabbet etmeye başladık.söylemek istiyordum onu çok sevdiğimi,söyleyemiyordum çekiniyordum.Aramız çok iyiydi gün geçtikçe beni en yakın arkadaşı olarak görmeye başladı.Bana birini sevdiğini ama söyleyemediğini söyledi o anda dünya başıma yıkılmıştı.o adamın yerinde olmak için neler vermezdim ki.bi an dondum başım dönmeye başladı.Minibüs birden frenlemesiyle kendime geldim.Bi kaç durak sonra indi iyi akşamlar diledi.
O an sadece göz kırptım hala şoktaydım,yüzüm kızarmış ellerim buz kesmişti.Bana bu kişiden bahsetti çok aşıktı ama çekindiğini söyledi.
Bende elimden geldiğince ona dert ortağı olmaya çalışıyordum.
Üzülüyordum ama o başkasını severken nasıl onu sevdiğimi söylebilirdim.Ocak ayıydı karar verdim söyleyecektim.Geçtiğim bi yerden beyaz bi gül kopardım.gömleğimin yakasına koydum üstüne ceketimi giydim görünmeyecek birşekilde kararlıydım bu sefer ama yine söylemedim ertesi gün solmasın diye vazoya koydum.
Ertesi gün Tekrar gömleğimin yakasına koydum,Üstünü kapatıcak şekilde ceketimide giydim zayıf bi güldü tam yaprakları açılmamıştı.
Akşam oldu minibüse bindik beraber o inerken bende onunla inip orda söyleyeceğime karar verdim.Kırmızı ışıkta durduk.90 Saniyeydi ben sabırsızlıkla geçmesini bekliyordum sürekli gözüm Trafik lambasındaydı saniyeleri sayıyodum 39 du saniye az kalmıştı ama birden trafik lambasının dibine koyulmuş çöp torbası patladı.Minibüsün camları patladı çığlıklar kopmaya başladı.Patlamayla göğüsümde bi sıcaklık hissettim yaralıydım hemen Deniz’ime baktım yere yığılmıştı camı kırarak onu dışarıya kucağımda çıkardım ağır yaralıydı kanlar içindeydi.Ben ambulans diye bağırırken o bana birşey söylemeye çalışıyordu.Kulağımı yaklaştırdım.Selim seni seviyorum dedi.O an hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım yaram ağrıyodu ama umrumda değildi.Gömleğimden beyaz gülümü çıkardım kandan kıpkırmızı olmuştu eline verdim.Deniz seni çok seviyorum dedim.Gülümsedi ambulans gelmek bilmiyordu bana 5dakka 5 saat gibi geliyordu.
Sonunda Ambulanslar geldi yaralıları ambulansa almaya başladılar.
Denizide ambulansa bindirdiler.Daha sonra yanıma bi sağlık görevlisi geldi benimle ilgilendi birden başım döndü yere yığıldım.Gözlerimi açınca kendimi hastanede buldum.Kan kaybından bayılmışım.Tam zamanında yetiştirmişler biraz daha gecikselermiş ölücekmişim.
AB kan grubu olduğum için kolaycada kan bulup kan vermişler bana.
Neyse gözümü açtım yanıma gelen hemşireye Denizi sordum.
Arkasını döndü doktora baktı kötü birşey olduğunu anlamıştım.
Bana yoğunbakımda olduğunu söylediler.Kalkmak onun yanına gitmek istedim, izin vermediler.Hergün soruyordum durumunun aynı olduğunu söylüyorlardı.Aileme haber verdirtmiyordum,babam kalp hastasıydı.10 gün hastanede yattım ve hergün aynı cevabı aldım.
10.gün doktor geldi bugün taburcu olacağımı söyledi ve beni tutanak için bi yere götürüceğini söyledi.Haliçte denize karşı bi mezarlığa getirdi.Anlamıştım.Doktora sordum öldümü dedim.Yaşatmak için çok uğraştık ama bomba parçasının bir çok yerine isabet ettiğini çok kan kaybettiğini falan da falan kazadan sonra ambulansla hastaneye geldikten yarım saat sonra öldüğünü bir sürü tıbbi hikaye anlattı şoka girmiştim yere çöktüm ağlıyordum.Beni sakinleştirdiklerinden sonra Denizimin mezarına gittik.Elinde sıpsıkı tuttuğu bi gül olduğunu bunu mezarının baş ucuna koyduklarını söylediler.
Deniz şahin yazan mezarı gördüm sanki o başkasına aitti.
Beni sevdiğini söyleyince o an ne hayallere kapılmıştım oysa
iyileşiceğini okulu bitirdikten sonra evleneceğimiz…
Mezarının başında saatlerce dua ettim onuna konuştum ağladım.
Doktor hadi gidelim dedi.Gitmek istemedim dayanacak gücüm yoktu.
Doktor elini uzattı yığılıp kaldım.Gözümü açtığımda yine hastane odasındaydım.Neyse aynı gün eve döndüm 2 hafta okula gitmedim kendimi hapsetmiştim eve hep düşünüyordum . yapanlardan intikam alıcağımı şuan 2010 .. 30 yaşındayım hiç evlenmedim hala onu seviyor onu unutamıyorum.bir gün kavuşucağımız günü bekliyorum.
Şuan hainlerden intikamını alıyoruz…
artık benim tek varlığım vatanım.
harp okulunu bitirdim ve asker oldum.
hala dün gibi hala içim acıyor
hala düşünüyorumda neden o ışığa takıldık 10 sn erken geçsek bambaşka olucaktı herşey(alıntı)

Rumuz yazıp Sohbet’ e başlayın! Sohbetin Keyfini SohbetNeSeSi.Com’ da YaŞayın.!